W Pracowni Badań Metalograficznych (P3) prowadzone są prace w zakresie:
- przygotowania próbek metalograficznych,
- pomiarów twardości metodą mikroodcisków,
- obserwacji mikroskopowych przy użyciu świetlnego (LM) oraz elektronowego mikroskopu skaningowego (SEM),
- określenia składu chemicznego w mikroobszarach (SEM/EDS).
Prace wykonywane w Pracowni Badań Metalograficznych realizowane są w ramach badań naukowych prowadzonych przez pracowników Katedry Materiałoznawstwa i Laboratorium Badań Materiałów dla Przemysłu Lotniczego oraz pracowników innych jednostek organizacyjnych Politechniki Rzeszowskiej (prace doktorskie, habilitacyjne i projekty badawcze) oraz na zlecenie klientów zewnętrznych – uczelni wyższych: Politechnika Krakowska; Akademia Górniczo-Hutnicza Kraków; Politechnika Śląska, Politechnika Warszawska, Uniwersytet Śląski oraz zakładów produkcyjnych: WSK „PZL-Rzeszów” S.A.; Instytut Energetyki Oddział Ceramiki„CEREL” – Boguchwała; Zakłady Metalowe „DEZAMET”; BURY Technologies; HISPANO-SUIZA – Sędziszów Małopolski, PPHU MLECZMASZ Sp. z o.o., Borg Warner Turbo Systems Poland Sp z o.o. - Jasionka, Fabryka Farb i Lakierów Śnieżka -Brzezina; Zakłady Metalowe ERKO - Czeluśnica, MTU Aero Engines Polska - Rzeszów; NORBERT Polska Sp. z o.o. - Rzeszów; ZM INVEST S.A. - Ropczyce.
Badania dla 4 firm (WSK „PZL-Rzeszów”; Hispano Suiza; CEREL oraz Borg Warner) realizowane są w ramach stałych umów o współpracę.
Podstawowe wyposażenie pracowni badań metalograficznych stanowią:
- Zestaw urządzeń do przygotowywania zgładów metalograficznych składający się z:
- przecinarki uniwersalnej Discotom–6
- automatycznej przecinarki precyzyjnej Accutom-50
- urządzenia do inkludowania w próżni Struers Epovac
- automatycznej prasy do inkludowania na gorąco LaboPress-3
- szlifierko-polerki ręcznej LaboPol-25
- automatycznej szlifierko-polerki Tegra Pol–25
- Mikroskop stereoskopowy z torem optycznym równoległym Nikon SMZ 1000 - wyposażony w cyfrowy system archiwizacji obrazów oraz oprogramowanie do sterowania mikroskopem, archiwizacji i analizy obrazów (program Lucia).
- Mikroskop metalograficzny Nikon EPIPHOT 300 – powiększenie 50x do1000x – do obserwacji mikrostruktury metali, stopów metali, ceramiki i kompozytów. Współpracujący z mikroskopem automatyczny stolik, cyfrowa kamera Nikon DS-5 i oprogramowanie umożliwia pomiar, analizę parametrów stereologicznych mikrostruktury oraz ich archiwizację(program Lucia).
- Elektronowy mikroskop skaningowy (SEM) HITACHI S-3400N – powiększenie 5x do 100tys.x – do obserwacji powierzchni materiałów metalicznych, z możliwością obserwacji materiałów nieprzewodzących (niska próżnia) z systemem EDS i WDS do analizy składu chemicznego oraz EBSD umożliwiającym wyznaczenie tekstury materiałów, kierunków krystalograficznych pojedynczych kryształów, sporządzanie map orientacji krystalicznej, identyfikację faz oraz określanie morfologii faz - składników mikrostruktury.
- Automatyczna mikronapylarka Cressington 108auto do pokrywania przewodzącą warstwą próbek mikroskopowych SEM/EDX, wyposażona w magnetron zapewniający wysoką wydajność, a także niewielkie podgrzanie próbek.
- Transmisyjny mikroskop elektronowy (TEM) JEOL JEM–2100- wysokorozdzielczy o napięciu 200kV, z systemem EDS oraz układem cyfrowej rejestracji obrazów.
- Ścieniarka jonowa GATAN Model 691 - do przygotowywania cienkich folii - preparatów do obserwacji przy użyciu transmisyjnego mikroskopu elektronowego z półprzewodników, ceramiki, metali i ich stopów, kompozytów, nadprzewodników, materiałów wrażliwych na ciepło.
Laboratorium posiada akredytację Nadcap (National Aerospace and Defence Contractors Accreditation Program), wydaną w marcu 2009 roku przez Performance Review Institute, USA oraz akredytację Polskiego Centrum Akredytacji. Objęte nimi są następujące badania prowadzone w Pracowni P3: analiza składu chemiczny w mikroobszarach, analiza rozkładu pierwiastków chemicznych wzdłuż linii, analiza rozkładu pierwiastków chemicznych na powierzchni metodą dyspersji energii promieniowania rentgenowskiego (mikroanalizy rentgenowskiej EDS), analiza morfologii powierzchni (kształt i rozmiary wtrąceń mikropęknięcia, niejednorodności mikrostruktury itp.) metodą elektronowej mikroskopii skaningowej, badania metalograficzne, określenie morfologii powierzchni metodą elektronowej mikroskopii skaningowej, analiza składu chemicznego w mikroobszarach metodą dyspersji energii promieniowania rentgenowskiego.